پدر مادر قهرمان دنیای کودک شان هستند. اگر آرام و گوش به زنگ باشی، فرزندت از این طوفان جان سالم به در خواهد برد. شاید جنگ دست تو نباشد ! ولی آرامش کودک و فرزندت قطعا دست توست.
چگونه در زمان جنگ پناه روانی فرزندتان باشید ؟
زمانی که صداهای آژیر خطر، اخبار بمباران یا حتی صحبت‌های بزرگترها پر از ترس و نگرانی است، اولین کسی که در خانه به این اتفاقات واکنش نشان می‌دهدبچه ها هستند.
شاید کودک شما چیزی نگوید، اما ترس در چشمانش، شب ادراری، چسبیدن به والدین الخصوص بی‌قراری کردن کودک ، نشانه‌هایی از اضطراب پنهان یک کودک می باشد.
پدر و مادر باید به روان کودک رسیدگی کنند، حتی زمانی که خودشان نگران آینده هستند.
در این مقاله، ۸ راهکار ساده اما مؤثر را برای کاهش استرس کودکان در زمان جنگ مرور می‌کنیم:
1 ) اول گوش بده، بعد بگو
کودک شما ممکن است سؤالاتی نپرسد، اما نگران باشد. از او بپرس:
امروز چیزی شنیدی که ناراحتت کرد؟
دلت می خواد دربارش حرف بزنیم؟
مهم نیست فرزندتان چه می‌گوید، فقط گوش بده و اجازه بده حرف بزند.
2) ساده و صادق صحبت کن
لازم نیست همه واقعیت را بگویی، اما دروغ هم نباید بگویی. با زبانی متناسب با سنش توضیح بده. بگو:
بعضی جاها جنگ شده ، اما خیلیها دارن کمک ما می کنند همه امن بمونند
3) برنامه روزمره را حفظ کن
درست مثل ستون فقرات بدن، برنامه منظم روزانه هم ستون روان کودک است. خواب، غذا، بازی و حتی قصه شبانه باید ادامه پیدا کند — این کارها حس کنترل و آرامش را برمی‌گرداند.
4) از نقاشی، بازی و داستان کمک بگیر
کودکان نمی‌توانند مثل بزرگسالان درباره احساسات‌شان صحبت کنند، اما می‌توانند آنها را در بازی یا نقاشی تخلیه کنند. اگر چیزی کشید که نشان‌دهنده ترس بود، با او درباره‌اش حرف بزن، بدون قضاوت.
5) مراقب اخبار باش
اخبار جنگی، حتی اگر کودک نگاه نکند، از صحبت‌های شما منتقل می‌شود. جلوی او اخبار را نبین، و حتی مکالمات ترسناک را به حداقل برسان.
6) حضور والدین، قوی‌ترین مسکن اضطراب کودک
در روزهای بحرانی، کنار کودک بودن و در آغوش گرفتنش می‌تواند بیشتر از هر دارویی مؤثر باشد. او نیاز دارد شما را آرام ببیند تا آرام بگیرد.
7) فعالیت مفید مشترک انجام بدهید
با هم چیزی بسازید. پوستر صلح بکشید. نامه‌ای به قهرمانان امدادی بنویسید. این کارها حس مؤثر بودن می‌دهد و استرس را کاهش می‌دهد.
8) خودت را فراموش نکن
به‌عنوان والد، اگر خودت دچار اضطراب باشی، نمی‌توانی منبع آرامش برای فرزندت باشی. پس با پیاده‌روی، صحبت با دوست، دعا یا تنفس عمیق، خودت را بازسازی کن.
نتیجه گیری:
در سایت دکتر کملاخ، ما همیشه درباره حفظ سلامت جسم صحبت می‌کنیم، اما سلامت روان، مخصوصاً در روزهای بحرانی و جنگی، ستون فقرات نامرئی زندگی ماست.
کودکان امروز، بزرگسالان فردای ما هستند. با آرام کردن ذهن آنها، آینده محکم تر برای خود و جامعه‌مان می‌سازیم.
